Drie meiden, drie djembé’s en driestemmige zang: dat is Treble. Maar het meest in het oog springend is het feit dat een deel van de liedjes wordt gezongen in een onbekende, zelfverzonnen taal: de zogenaamde ‘Trebletaal’. Drie jaar geleden sluit de groep een platencontract met CNR/Roadrunner International. Door weer en wind promoten ze wekenlang hun eerste single 'Ramaganana' op straat. Met als resultaat een nummer 1 hit in Nederland en lovende kritieken in de muziekpers over het eerste album ‘No Trouble’ dat najaar 2004 in de Benelux uitkomt. Ook een andere droom komt uit: met een live band wordt een tour gemaakt langs talloze festivals en theaters in Nederland en België. Treble is er klaar voor om Europa en de rest van de wereld te veroveren. Een eerste stap wordt gezet in Cannes, tijdens de gerenommeerde muziekbeurs 'Midem'. Ze besluiten daar op goed geluk heen te gaan: “Als je een droom wilt waarmaken, dan moet je niet in een stoel erop gaan zitten wachten. 'Daar moeten we naartoe', dachten we! Dus het vliegtuig in, met onze djembé's langs de honderden stands gelopen, gaan zitten in de lobby van een sjiek hotel, en toen we speelden begon het vuur te branden.” Dat is waar Treble voor staat: actie, niet wachten, maar doen! In de teksten van verschillende liedjes is dit terug te horen. Op de ‘Midem’ komt Treble in contact met Worldsound management. Een paar maanden later vliegt het trio naar Hawaï om daar samen met de befaamde producer Keith Olsen (o.a. Fleetwood Mac, Santana, Emmerson Lake en Palmer) hun tweede album op te nemen dat `Free´ gaat heten. Als Treble dit najaar wordt benaderd om deel te nemen aan de nieuwe opzet van het Nationaal Songfestival, is de groep meteen dolenthousiast. “Iedereen die Treble ziet optreden, weet dat Trebletaal in combinatie met de energie en de uitstraling van ons op het podium, voor iedereen verstaanbaar is. Of je nou uit Portugal of uit Letland komt. “We gaan er samen met ons nieuwe management keihard voor werken om het Treblevirus over de wereld te verspreiden! Zelfs als we dit weer straat voor straat zouden moeten doen.”